Chociaż parasomnie mogą być uciążliwe, generalnie nie są szkodliwe
Ponieważ badacze nie w pełni rozumieją, co wyzwala SP u wszystkich osób, mogą jedynie sformułować ogólne zalecenia, aby zminimalizować występowanie epizodów. Powrót do zdrowia po epizodzie trwa krótko. Osoby cierpiące na SP zgłaszają, że koncentracja na próbie poruszenia jedną małą częścią ciała, np. palcem, podczas ataku prowadzi do szybszego powrotu do zdrowia.
Wskazówki, jak zapobiegać paraliżowi sennemu
Chociaż lekarze nie mogą zapobiec SP, osoby z SP mogą podjąć kroki, aby zminimalizować występowanie SP i zmniejszyć jego wpływ na ich życie. Na przykład niektóre środki, które można podjąć, aby zmniejszyć liczbę epizodów, obejmują:
- Porozmawiaj z pracownikiem służby zdrowia. Wyklucz wszelkie podstawowe schorzenia lub zaburzenia snu.
- Przestrzegaj właściwej higieny snu. Upewnij się, że masz wystarczająco dużo dobrej jakości snu. Badania sugerują, że zła jakość snu zwiększa ryzyko rozwoju SP.
- Terapia poznawczo-behawioralna (CBT). Pomaga w przekształcaniu negatywnych emocji i myśli związanych ze snem. Ta forma leczenia może pomóc w leczeniu podstawowych schorzeń, takich jak PTSD.
- Weź leki hamujące sen REM. Przyjmowanie leków, które mogą zapobiegać wystąpieniu snu REM, może zapobiec SP. Należy jednak porównać skutki uboczne i ryzyko z korzyściami.
- Leczyć podstawowe schorzenia. Zadbaj o swój ogólny stan zdrowia, aby promować dobre nawyki związane ze snem i minimalizować stres.
Prognoza paraliżu sennego
U większości ludzi pierwszy epizod SP wystąpi w wieku od 14 do 17 lat, chociaż może rozpocząć się w każdym wieku. Zaburzenie to występuje z różną częstotliwością, a jego częstość występowania szacuje się na 4–60%. Jednakże przegląd systematyczny przeprowadzony w 2011 roku wykazał, że prawie 8% populacji doświadcza SP.
Niektóre osoby mają pojedynczy epizod SP i nigdy go nie doświadczają w przyszłości. Inni mogą mieć epizodyczne okresy przez całe życie. Uważaj, aby zminimalizować stres i brak snu, ponieważ ryzyko wystąpienia epizodów jest większe w stanach niepokoju.
Traktuj się ładnie. Jeśli masz epizod SP, następnego dnia możesz być bardziej zmęczony. Nie obciążaj się podatkiem i daj sobie odpocząć. Możliwe, że Twoje problemy zdrowotne są wynikiem przedawkowania. Na szczęście rokowania w przypadku SP są dobre, jeśli utrzymasz zdrowe nawyki i zapewnisz sobie odpowiednią ilość snu. Chociaż SP jest przygnębiające, można sobie z nim poradzić, dbając o odpowiednią higienę snu, dbałość o zdrowie psychiczne i cierpliwość.
Kiedy zwrócić się o poradę lekarską
Rozważ zasięgnięcie porady lekarza, jeśli miałeś więcej niż jeden epizod SP i w rezultacie odczuwasz strach lub niepokój związany z pójściem spać. Ponadto zasięgnij porady, jeśli cierpisz na senność w ciągu dnia i obawiasz się, że długość lub jakość snu będzie niska, co ma wpływ na Twoje codzienne życie.
Jeśli uważasz, że doświadczyłeś paraliżu sennego, jesteś przestraszony, zdezorientowany lub niepewny, cierpisz na senność w ciągu dnia i nie wiesz, co dalej robić, nie jesteś sam. Porozmawiaj z przyjaciółmi lub rodziną lub zasięgnij porady lekarskiej u pracownika służby zdrowia. Nie jesteś szalony; nie wyobrażasz sobie, że coś się wydarzyło. Pracownik służby zdrowia może pomóc w ustaleniu, czy potrzebne jest leczenie i pomóc w radzeniu sobie z przyszłymi epizodami.
Termin bezsenność pochodzi z łaciny i oznacza „bez snu” i jest definiowany jako trudność w zapoczątkowaniu, utrzymaniu snu i/lub przebudzeniu przed odpowiednią ilością snu. Twoja płeć i rosnący wiek są czynnikami ryzyka rozwoju bezsenności. Młodzi dorośli i nastolatki mogą cierpieć na bezsenność z powodu zmiany strefy czasowej, natomiast każdy, kto doświadcza ostrego stresu, może być również podatny na bezsenność.
Kluczowe wnioski:
- Bezsenność może być spowodowana wieloma czynnikami, w tym płcią i wiekiem, i często współwystępuje z innymi problemami zdrowotnymi.
- Młodzi dorośli i nastolatki również mogą doświadczać bezsenności, najczęściej z powodu nie kładzenia się spać wystarczająco wcześnie w weekendy. Ostry stres może również powodować bezsenność.
- Przewlekła bezsenność może powodować wypadki, problemy z myśleniem, depresję i ogólny spadek zadowolenia z życia.
- Bezsenność można zmniejszyć, utrzymując dobrą higienę snu, ćwicząc codziennie, unikając nadmiernego jedzenia przed snem, unikając używek, takich jak tytoń, i zmniejszając stres, sporządzając listy zadań do wykonania następnego dnia.
- Przede wszystkim, jeśli odczuwasz objawy bezsenności, skonsultuj się z lekarzem.
Bezsenność można rozpoznać, jeśli objawy utrzymują się przez co najmniej miesiąc i trzy lub więcej razy w tygodniu. W niektórych przypadkach bezsenność definiuje się jako słabą jakość snu, niezależnie od ilości czasu, jaki spędzasz na spaniu.
Ponadto pracownicy służby zdrowia rozważą, czy bezsenność jest spowodowana innym zaburzeniem snu lub zaburzeniami psychicznymi, stanem chorobowym, używaniem lub nadużywaniem substancji lub leków.
Bezsenność może być samodzielną diagnozą lub występować w połączeniu z inną chorobą. Około 40% diagnoz bezsenności współwystępuje z innymi zaburzeniami neuropsychologicznymi, takimi jak stany lękowe lub depresja.
W przypadku bezsenności – a także lęku i depresji – rolę odgrywa podwzgórze, przysadka mózgowa i nadnercza, które mogą poważnie zwiększyć wydzielanie hormonu kortyzolu, który wpływa na zdolność snu.
Jeśli doświadczasz uporczywych zaburzeń snu, masz problemy z zapoczątkowaniem lub utrzymaniem snu przez pewien czas, ważne jest, aby skontaktować się z lekarzem w celu uzyskania porady.
Częstość występowania i czynniki ryzyka
Twój wiek i płeć to najlepiej zidentyfikowane czynniki ryzyka rozwoju bezsenności. To powiedziawszy, młodzi dorośli mogą również doświadczać bezsenności, podobnie jak osoby doświadczające ostrego stresu.
Chociaż związek między zdrowym starzeniem się a zwiększonymi trudnościami ze snem nie jest dobrze zdefiniowany, badania sugerują, że utrata neuronów w mózgu spowodowana starzeniem będzie miała wpływ na zdolność snu.
Ponadto współwystępujące schorzenia, które są powszechne u osób starszych, mogą w znacznym stopniu przyczyniać się do bezsenności. Niektóre z nich mogą obejmować:
- Niski poziom tlenu we krwi (hipoksemia), który zwykle powoduje duszność.
- Stany powodujące duszność, trudności w oddychaniu (duszność), takie jak astma, zapalenie płuc i choroby płuc.
- Choroba refluksowa przełyku, która powoduje bolesne odczucia z powodu kwaśnych soków żołądkowych, płynów lub pokarmu z żołądka wspierającego przełyk.
- Stany bólowe, takie jak zapalenie stawów.
- Choroby neurodegeneracyjne, takie jak choroba Alzheimera (link do artykułu o Alzheimerze) i choroba Parkinsona (link do choroby Parkinsona).
Oprócz starzenia się kobiety częściej niż mężczyźni cierpią na problemy ze snem, przy czym różnica staje się widoczna po rozpoczęciu dojrzewania i z czasem się pogłębia.
Dowody sugerują, że cykle menstruacyjne, ciąża i menopauza mogą negatywnie wpływać na cykle snu .
Należy jednak pamiętać, że cykle menstruacyjne, ciąża i menopauza nie powodują niezależnie bezsenności. Raczej przyczyniają się do wydarzeń, które dotykają głównie kobiety, które już cierpią na bezsenność.
Oprócz powyższego istnieje kilka innych czynników związanych ze zwiększonym prawdopodobieństwem zaburzeń snu prowadzących do bezsenności:
- Chroniczna dolegliwość.
- Zaburzenia rytmu dobowego (zwykle prowadzące do bezsenności).
- Syndrom niespokojnych nóg.
- Bezdech senny. (link do bezdechu sennego)
- Przewlekłe chrapanie.
Zdrowi młodzi dorośli i nastolatki mogą doświadczać bezsenności z powodu zespołu opóźnionej fazy snu (DSPS), w którym sen jest opóźniony o dwie lub więcej godzin w stosunku do dopuszczalnego poziomu. Nie dotyczy to osób, u których występują zaburzenia oddychania, snu, zaburzenia neurologiczne lub choroby przewlekłe.
W przypadku młodszych osób sugeruje się, że zmęczenie spowodowane zmianą strefy czasowej w weekendy i inne dni wolne od pracy w dużym stopniu przyczynia się do wystąpienia DSPS. Ponadto zawody wymagające pracy zmianowej lub częstych i odległych podróży mogą powodować częste wybudzenia w normalnych godzinach snu.
Bezsenność może również wystąpić w okresach ostrego stresu. Jeśli doświadczyłeś utraty bliskiej Ci osoby, traumy, przeprowadzki lub podobnego stresu, często cierpisz na bezsenność. Skontaktuj się ze swoim lekarzem, który pomoże Ci przetrwać ten trudny okres.
Konsekwencje bezsenności
Większość opisanych tutaj konsekwencji dotyczy przewlekłej bezsenności:
- Zmniejszone ogólne zadowolenie z życia.
- Drażliwość, wahania nastroju.
- Ból fizyczny.
- Zwiększone prawdopodobieństwo wypadków (w miejscu pracy, zdarzeń drogowych).
- Obniżone funkcjonowanie poznawcze (trudności z koncentracją, produktywnością).
Wskazówki dotyczące inicjowania i utrzymywania snu
- Kładź się i budź o tej samej porze i ogranicz drzemki.
- Ćwiczenia fizyczne, takie jak codzienny spacer, mogą pomóc w zasypianiu.
- Ogranicz to, co jesz, szczególnie ciężkie posiłki przed snem i unikaj picia słodkich lub zawierających kofeinę napojów, w tym herbat nieziołowych.
- Unikaj stosowania środków pobudzających. Nikotyna i niektóre leki (takie jak inhalatory na astmę) zawierają środki pobudzające. Unikaj używania nikotyny (papierosów, plastrów, gumy) przed snem. Zapytaj swojego lekarza o leki na receptę i o której porze dnia najlepiej je przyjmować.
- Upewnij się, że środowisko do spania jest wygodne – nie tylko samo łóżko, ale także temperatura, oświetlenie i hałas.
- Nie używaj łóżka do czynności niezwiązanych z łóżkiem, takich jak praca, oglądanie telewizji, czytanie, wykonywanie połączeń telefonicznych lub umawianie się na spotkania. Czynności te mają działanie stymulujące, co może powodować trudności w zasypianiu.
- Spróbuj sporządzić listę zajęć na następny dzień, takich jak planowanie pracy lub zadań szkolnych lub bilansowanie finansów, zanim pójdziesz spać. Martwienie się rachunkami, pracą lub szkołą może zakłócać zasypianie i zwiększać poziom stresu.
Niezwykłe zachowania, takie jak mówienie, chodzenie, jedzenie lub dziwne zachowanie podczas snu, są zbiorczo określane jako parasomnie, czyli rodzaj zaburzeń snu.
Kluczowe wnioski:
- Większość osób cierpiących na parasomnię nie jest świadoma swoich zachowań i nie pamięta ich po przebudzeniu.
- Chociaż parasomnie mogą być uciążliwe, generalnie nie są szkodliwe. Mogą jednak zakłócać spokojny sen i zwiększać ryzyko obrażeń.
- Jeśli cierpisz na parasomnię, skontaktuj się z lekarzem. Więcej informacji – https://normadex-official.top/poland/ .
Contents